Poronienie we wczesnej ciąży: przyczyny, objawy, leczenie, jak zapobiegać?

2024 Autor: Priscilla Miln | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-18 07:49

Macierzyństwo to poważny i odpowiedzialny krok w życiu kobiety. Jednak w drodze do niego mogą pojawić się różne niebezpieczeństwa zarówno dla matki, jak i dla płodu. Jednym z najczęstszych zjawisk jest poronienie we wczesnej ciąży. Co to jest i jakie niebezpieczeństwo niesie?

Opis

Wczesne poronienie to samoistne przerwanie ciąży. Może się to zdarzyć w dowolnym miejscu do 32 tygodni, ale najczęściej dzieje się to we wczesnych stadiach. Często zdarzają się przypadki przerwania ciąży przed wystąpieniem jej objawów.

Niektóre statystyki

Według badań około 15% wszystkich ciąż kończy się niestety spontaniczną aborcją. Jednocześnie nie jest znana liczba kobiet, które poroniły przed wystąpieniem miesiączki, ponieważ ciąża jest przerywana na okres do 3 tygodni, kiedy przyszła mama nie jest nawet świadoma swojego stanu. W takim przypadku odróżnienie spontanicznej aborcji od początku miesiączki może być bardzo trudne,zwłaszcza jeśli kobieta cierpi na zespół napięcia przedmiesiączkowego.

Ginekolodzy twierdzą również, że liczba wcześniejszych poronień znacząco wpływa na zdolność kobiety do rodzenia płodu w przyszłości. Zatem prawdopodobieństwo nawrotu po pierwszym przypadku wynosi 15%, po drugim 30%, a po trzecim 45%.

Powody

Współczesna medycyna nie wie na pewno, co powoduje wczesne poronienie (2 tygodnie lub później). Istnieje jednak kilka rzekomych powodów, które mogą wywołać ten stan:

• infekcje we wczesnej ciąży, zwłaszcza jeśli jest to infekcja dróg moczowych;
• narażenie na toksyny środowiskowe (np. uwolnienie chemikaliów w pracy);
• niewydolność hormonalną, szczególnie na tle nieprawidłowej funkcji tarczycy;
• wady macicy lub szyjki macicy;
• niezdrowy styl życia (palenie, picie alkoholu, niedożywienie, nadwaga);
• zaburzenia w układzie odpornościowym;
• choroby układu sercowo-naczyniowego;
• cukrzyca typu 1 lub 2;
• narażenie na promieniowanie radioaktywne;
• późny wiek;

• nieprawidłowości genetyczne;
• wzrost psycho-emocjonalny;
• urazy fizyczne.

W zdecydowanej większości przypadków nie jest możliwe ustalenie dokładnej przyczyny poronienia we wczesnej ciąży. Ponadto istnieje genetyczna predyspozycja do tych procesów, więc wcześniejkobieta w ciąży jest zachęcana do studiowania drzewa genealogicznego od obojga rodziców, o ile to możliwe.

Jak dochodzi do poronienia

Wyróżnia się następujące etapy odrzucenia płodu:

1. Poronienie zagrażające - krwawienie wewnątrzmaciczne, któremu mogą towarzyszyć skurcze lub ból w dolnej części pleców.
2. Odwarstwienie łożyska, w wyniku którego płód doświadcza ostrego braku tlenu. Jednocześnie nie można już zatrzymać procesu, ponieważ dziecko umiera.
3. Oderwanie się jaja płodowego. W tym okresie łożysko nie jest już przyczepione do ściany macicy i przesuwa się w kierunku wyjścia.
4. Wyjście zarodka z macicy.

Spontaniczna aborcja nie następuje z dnia na dzień. Proces poronienia może trwać od kilku godzin do kilku dni.

Rodzaje poronień

Niestety proces ten występuje w 25% wszystkich ciąż. Istnieje jednak kilka głównych typów:

1. Poronienie grożące.
2. Poronienie niecałkowite, które charakteryzuje się rozszerzeniem szyjki macicy i krwawieniem.
3. Poronienie - wyjście płodu z jamy macicy. Procesowi towarzyszy krwawienie, po którym konieczne jest oskrobanie wnętrza narządu.
4. Poronienie - zanikanie wczesnej ciąży.
5. Poronienia nawracające - wielokrotne poronienia, które zdarzają się z rzędu w pierwszym trymestrze.
6. Ciąża anembrioniczna - przyczepienie komórki jajowej do ściany macicy bez dalszego rozwoju.

Jak to się dzieje?poronienie we wczesnej ciąży? W tym przypadku kobieta odnotowuje opóźnienie miesiączki o około 10-14 dni, po czym miesiączka zaczyna się, ale o wiele bardziej intensywna i bolesna niż zwykle. Jeśli kobieta jest świadoma swojej ciąży, pojawia się ból w dolnej części brzucha lub dolnej części pleców, a następnie krwawienie, które może być związane ze skrzepami. Ten stan wymaga nadzoru lekarskiego i łyżeczkowania jamy macicy, aby uniknąć infekcji.

Poronienie przez tydzień

Lekarze zauważają, że są okresy, w których prawdopodobieństwo aborcji jest największe:

1. W pierwszym trymestrze istnieje ryzyko wczesnego poronienia - 3 tygodnie lub 14-21 dni, a także od 8 do 12 tygodni.
2. W drugim trymestrze niebezpieczeństwo pojawia się w wieku 18-22 tygodni.
3. Trzeci trymestr prawdopodobnie od 28 do 32 tygodnia ciąży.

Może to być spowodowane brakiem progesteronu w ciele kobiety lub innymi czynnikami.

Objawy

Poronienie to odrzucenie płodu z jamy macicy, jak pokazano na zdjęciu.

Objawy wczesnego poronienia to:

ostry ból w podbrzuszu;

• krwawe upławy (może być czerwone lub brązowawe);
• zwiększone napięcie macicy;
• złe samopoczucie - gorączka, ból głowy, osłabienie organizmu.

Na wczesnym etapie kobieta może pomylić poronienie z opóźnieniemmiesiączki i zignoruj to. Jeśli jednak ciąża była znana, zdecydowanie powinieneś skontaktować się z ginekologiem. W przypadku wyładowania z niewielką domieszką krwi istnieje możliwość utrzymania ciąży.

Poronienie lub miesiączka?

Czasami trudno jest zidentyfikować wczesne poronienie, ponieważ objawy mogą naśladować normalne miesiączki. W takim przypadku możesz skorzystać z następujących metod określania:

1. Podstawowy pomiar temperatury ciała. Musi być mierzony bez wstawania z łóżka po przebudzeniu. Wskaźnik 37 stopni jest uważany za normalny w czasie ciąży, jeśli temperatura jest obniżona - może to wskazywać na spontaniczną aborcję.
2. Krwawienie we wczesnym poronieniu może być dłuższe niż podczas menstruacji. Ponadto w niektórych przypadkach kobieta może zauważyć półprzezroczystą wydzielinę, podobną do pozostałości jaja płodowego.

Możesz również wykonać badanie krwi na hCG, którego poziom znacznie się zmniejszy po poronieniu.

Diagnoza

Jeśli istnieje zagrożenie poronieniem we wczesnej ciąży, należy skonsultować się z ginekologiem. Lekarz pomoże ustalić rodzaj patologii, a także przepisać niezbędne leczenie. Rozpoznanie stanu patologicznego rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego, podczas którego kobieta musi szczegółowo opisać występujące objawy. Po tym następuje badanie na fotelu ginekologicznym i badanie aparatem do diagnostyki ultrasonograficznej, jak pokazano na zdjęciu.

Wczesne poronienie będzie widoczne na USG.

Próbka krwi jest również zamawiana w celu zbadania poziomu hCG (hormonu uwalnianego podczas ciąży). W przypadku poronienia jego stężenie we krwi znacznie spadnie.

Na podstawie danych uzyskanych w trakcie badań, kobiecie przepisuje się niezbędną terapię, która ma na celu utrzymanie życia płodu, jeśli groźba poronienia można jeszcze powstrzymać lub oczyścić macicę, który pomaga oczyścić narząd z resztek łożyska.

Leczenie zagrożone

Po wykryciu pierwszych objawów, które mogą wskazywać na samoistne poronienie, zalecana jest terapia zmniejszająca ryzyko poronienia. W takim przypadku konieczne jest ścisłe przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza. Leczenie wczesnego poronienia obejmuje następujące punkty:

• konieczne jest obserwowanie leżenia w łóżku, ponieważ każda czynność może niekorzystnie wpłynąć na kobietę i płód, lekarze często zalecają pobyt w szpitalu w celu utrzymania ciąży;
• ważne, aby uniknąć stresujących sytuacji, zmartwień;
• w obecności chorób zakaźnych i innych ważne jest, aby poddać się odpowiedniemu leczeniu pod nadzorem lekarza;
• W rzadkich przypadkach może być wymagana operacja szwu szyjki macicy, aby zapobiec przedwczesnemu rozszerzeniu szyjki macicy, ale szwy są usuwane tuż przed porodem.

W celu utrzymania ciała można przepisać następujące leki:

• leki uspokajające do niższych poziomówniepokój;
• preparaty hormonalne zawierające progesteron, na przykład "Dufaston";
• środki przeciwskurczowe eliminujące napięcie macicy;
• Kwas foliowy i kompleksy witaminowe dla kobiet w ciąży.

Ponadto kobieta w tym okresie potrzebuje najbardziej odpowiedniego odżywiania. Produkty powinny zawierać dużą ilość witamin i pierwiastków śladowych, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju wewnątrzmacicznego dziecka.

Leczenie poronienia

Jeżeli nie można było zatrzymać wczesnego poronienia, lekarze wybierają jedną z możliwych taktyk leczenia tej patologii:

1. Oczekujący oznacza brak jakichkolwiek aktywnych działań w nadziei, że układ rozrodczy kobiety sam się wyzdrowieje.
2. Leki są konieczne, gdy macica nie jest w stanie sama poradzić sobie z poronieniem. Polega na przyjmowaniu leków, które pomogą oczyścić organizm.
3. Leczenie chirurgiczne jest konieczne w przypadku cech strukturalnych narządu, które nie pozwalają na samodzielne pozbycie się resztek zarodka i jaja płodowego, a także w przypadku ewentualnych powikłań.

Wybierając jakąkolwiek taktykę leczenia poronienia, konieczne jest monitorowanie stanu kobiety, a także wykonanie badania ultrasonograficznego w celu upewnienia się, że jama macicy jest całkowicie oczyszczona.

Chirurgia

Jeśli macica nie oczyściła się z resztek zarodka i jaja płodowego, konieczne jest chirurgiczne zeskrobanie jamy narządu. Proces można zobaczyć na zdjęciu. poronienie włączonewczesne terminy z ignorowaniem badań lekarskich lub koniecznej interwencji chirurgicznej mogą prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, takich jak stany zapalne, a nawet bezpłodność.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu za pomocą narzędzi ginekologicznych, które są wprowadzane do jamy macicy przez kanał szyjki macicy.

Okres rehabilitacji trwa około 2 miesięcy. W tej chwili kobieta musi wykluczyć stosunek seksualny.

Rehabilitacja psychologiczna

Fizyczny powrót do zdrowia układu rozrodczego po poronieniu nie jest zbyt długi, ale powrót psychiki do normy może potrwać dłużej, zwłaszcza jeśli ciąża była długo oczekiwana. W tym okresie matka, która nie powiodła się, jest podatna na stres, depresję, nerwicę i zaburzenia snu.

Wsparcie bliskich jest bardzo ważne.

W ciężkich przypadkach mogą rozwinąć się zaburzenia psychiczne, które są związane z obsesjami. W takich momentach potrzebna jest pomoc wykwalifikowanego psychologa.

Możliwe konsekwencje

Jak każdy stan patologiczny, wczesne poronienie może mieć negatywne konsekwencje:

1. Aborcja septyczna. Występuje, gdy infekcja przedostaje się do jamy macicy, co z kolei powoduje ciężkie zapalenie narządów miednicy, a nawet posocznicę.
2. Nawracające poronienia, które mogą wystąpić przy kolejnych próbach poczęciai urodzić dziecko. W ciężkich przypadkach może to prowadzić do niemożności posiadania dzieci.
3. Niedokrwistość pokrwotoczna, która występuje w wyniku utraty dużej ilości krwi.
4. Zapalenie błony śluzowej macicy to proces zapalny w endometrium macicy. Często towarzyszy mu gorączka, ból brzucha, nieprawidłowe upławy.
5. Polip łożyska - część jaja płodowego pozostająca w jamie narządu. Patologia występuje, gdy po poronieniu nie ma wystarczającego leczenia chirurgicznego jamy pochwy.

Takie straszne konsekwencje zdarzają się dość rzadko. Najczęściej przy użyciu różnych środków ludowych, aby przerwać niechcianą ciążę. W większości przypadków organizm kobiety jest w stanie samodzielnie pozbyć się błon i zarodka bez konsekwencji.

Przygotowanie do ciąży

Często po poronieniu kobiety nie rezygnują z prób ponownego zajścia w ciążę. Aby jednak to się nie powtórzyło, lekarze zalecają przestrzeganie następujących zaleceń:

1. Nie powinnaś natychmiast próbować zostać matką, ponieważ po spontanicznej aborcji musi minąć co najmniej 6 miesięcy. Czas ten jest niezbędny, aby organizm wyzdrowiał po kontuzji, a także ustabilizował stan psychiczny kobiety, która doświadczyła utraty nienarodzonego dziecka.



2. W celu uniknięcia nawracających poronień ważne jest przeprowadzenie pełnego zakresu badań lekarskich – badania na choroby przenoszone drogą płciową, diagnostyka ultrasonograficzna narządów miednicy, poziom hormonów, genetykatesty, testy zgodności krwi przyszłych rodziców. Jest to konieczne w celu rozwiązania ewentualnych problemów przed ciążą.
3. Ważne jest, aby przyszłe matki przestały pić alkohol i palić podczas planowania ciąży, a także nasycać swoją dietę ważnymi witaminami i pierwiastkami śladowymi.

Niektórzy lekarze zalecają również zaszczepienie się przeciwko odrze, różyczce, ospie wietrznej, aby te choroby zakaźne nie pojawiły się w czasie ciąży.

Zapobieganie

Niestety nie zawsze można zminimalizować ryzyko przedwczesnego poronienia w domu. Niektóre patologie mogą objawiać się dopiero wraz z początkiem ciąży. Jak zapobiegać przedwczesnemu poronieniu? Nie ma uniwersalnej porady, ale istnieją ogólne zalecenia:

• ważne jest prowadzenie zdrowego stylu życia, który obejmuje prawidłowe odżywianie, umiarkowaną aktywność fizyczną i odrzucenie złych nawyków;
• Musisz uważać na swoją wagę, ponieważ kobiety z nadwagą lub patologicznie szczupłe są bardziej podatne na poronienia niż osoby z prawidłową masą ciała;
• rozwój odporności na stres jest niezbędny, aby zminimalizować stresujące sytuacje w życiu, które mogą prowadzić do stanów depresyjnych;
• trzeba utrzymać normalny poziom witamin w organizmie, jedząc różnorodne, zdrowe produkty spożywcze.

Ponadto jedną z ważnych metod zapobiegania poronieniom jest zaprzestanie przyjmowania leków zabronionych podczas ciążywarunki początkowe.

Ponadto przy wyborze ginekologa do zarządzania ciążą należy polegać nie tylko na kosztach i lokalizacji, ale także na pozytywnych i negatywnych opiniach. Poronienie we wczesnej ciąży może również wystąpić z powodu zaniedbania lekarza, który nie zauważył stanu patologicznego w odpowiednim czasie.