Mastif tybetański: opis rasy, charakterystyka, zdjęcie

2024 Autor: Priscilla Miln | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-18 07:48

Opisy rasy mastifów tybetańskich podane w różnych podręcznikach pozwalają sądzić, że takie zwierzę jest prawdopodobnie najlepszym partnerem życiowym. Ludzie wiedzieli o tym od czasów starożytnych. Mastify hodowane są od wieków i tysiącleci. Jak widać z nazwy, tradycyjnie robiono to w Tybecie i pobliskich regionach. Dziś psy tej rasy są uważane za niezwykle cenne nie tylko ze względu na swoją urodę, ale także niezrównane cechy charakteru, które doskonale łączą się z inteligencją. Przyjrzyjmy się bliżej.

Jak to się wszystko zaczęło

Zazwyczaj historia pojawienia się jest tym, od czego zaczyna się opis rasy. Mastif tybetański to duża rasa psów. Tradycyjnie hodowlą takich psów zajmowali się mieszkańcy Tybetu, Nepalczycy i Hindusi. Wiadomo, że mastify służyły do pilnowania żywego inwentarza, ludzkich domów. Główne zadaniepsy były ochroną przed drapieżnymi zwierzętami. Często mastify mieszkały w klasztorach. Jak widać z opisu i charakterystyki rasy, mastify tybetańskie pełniły tu nie tylko funkcję strażnika, ale były także prawdziwymi partnerami życiowymi, towarzyszami ludzi, którzy odeszli od tego świata.

Współcześni naukowcy próbowali określić wiek genetyczny. Co prawda dokładne liczby nie są znane, ale nikt nie ma wątpliwości, że rasa pojawiła się bardzo, bardzo dawno temu. Stało się to w tak starożytnych czasach, że ustalenie dokładnych dat za pomocą nowoczesnej technologii jest prawie niemożliwe. Co więcej, nie można dokładnie określić, gdzie po raz pierwszy pojawiły się mastify. Z dzieł Arystotelesa i notatek stworzonych przez Marco Polo współczesny człowiek wie, że już wtedy otaczały go psy podobne do współczesnych mastifów. Niektórzy naukowcy uważają, że rasa ta jest protoplastą wszystkich molosów znanych współczesnemu mieszkańcowi Europy. Jednak dotychczasowe badania genetyki nie pozwalają stwierdzić z absolutną pewnością, że teoria jest słuszna. Za mało informacji, aby je obalić.

Rozprzestrzenianie się zwierząt

Aby dowiedzieć się, kiedy dane psy pojawiły się w Europie, warto odwołać się do znanych opisów rasy. Uważa się, że Mastif Tybetański został wprowadzony w XIX wieku. Początkowo szczenięta psów trafiały do Wielkiej Brytanii - służyły jako prezenty dla rodziny królewskiej. Nie tylko w tym stuleciu, ale iw całym następnym stuleciu mastify w Europie były słabo rozmieszczone. Dość rzadko takie psy znajdowano w Ameryce. Ale pod koniec XX wieku otrzymalistosunkowo duża popularność. Mastify są dziś kochane przez ludzi, ale nie są często widywane. W naszym kraju istnieje kilkadziesiąt (może setki) okazów rasowych. Według doświadczonych hodowców liczba takich zwierząt to zdecydowanie mniej niż tysiąc, choć nie ma konkretnych liczb.

W dzisiejszych czasach w Chinach mastif jest elitarną odmianą zwierząt. W 2009 roku szczeniak tej rasy został zakupiony za 4 miliony juanów (około 600 tysięcy dolarów). W tej chwili ten koszt szczeniaka jest najwyższy w historii. Można jednak zrozumieć, dlaczego kupujący był skłonny zapłacić taką cenę za zwierzę rasowe. Dorosły mastif wygląda świetnie, nienagannie zbudowany, mocny i ciężki, ma mocny szkielet. Zewnętrznie jest to bardzo surowe zwierzę, które jest z natury odporne i może pracować w prawie każdym klimacie. Mastif to nienaganny stróż, doskonały do prezentacji na wystawach. Takie zwierzę staje się doskonałym towarzyszem dla swojego właściciela. Jest niezależna, szanuje właściciela i wzbudza wzajemny szacunek dla siebie. Mastif znany jest z lojalności wobec swojego pana i całej jego rodziny, lojalności wobec miejsca, w którym mieszka. Krótko mówiąc, natura tego zwierzęcia jest uważana za praktycznie bezbłędną.

Ciekawe momenty historii

Aby dowiedzieć się, jak pojawiły się różne psy, zapoznaj się ze specjalistycznymi opisami rasy. Uważa się, że po raz pierwszy wspomniano o mastifie tybetańskim w źródłach pisanych w dziele „Shu-king”. To chińskie stworzenie datuje się na 1122 rpne. Niektórzy uważają, że mastif jest bezpośrednim potomkiempierwszy pies, który pojawił się na naszej planecie. Pewne spostrzeżenia dotyczące mastifów można znaleźć w Gosfen. To prawda, naukowcy, którzy zajmowali się tym problemem, zauważają znaczne różnice w opisie w porównaniu z równie szczegółowymi dziełami Arystotelesa. Ale Marco Polo w swoich notatkach zostawił informację o dużym i okrutnym psie - tak widział mastiffa w 1271 roku. To stworzyło obraz dzikiej bestii. Kiedy mastify po raz pierwszy przybyły do Londynu, zostały zamknięte w zoo, gdzie zwierzęta wkrótce zmarły z powodu nietolerancji na klimat i warunki życia.

Tybet został przejęty w XX wieku. To spowodowało kryzys hodowlany mastifów. Zginęło wiele zwierząt, los ten nie ominął psów tej rasy. W rzeczywistości mastify w Tybecie zostały całkowicie zniszczone. Osobne okazy przetrwały tylko wśród Nepalczyków. W 1996 roku został uruchomiony Program Ochrony Mastifów. Po pewnym czasie zostały sprowadzone do Ameryki Północnej. Hodowlą zwierząt zajęła się Anna Roar. Zainicjowała utworzenie klubu poświęconego tym zwierzętom.

Niesamowite i niezwykłe

Jak widać z opisu rasy, opinie o mastifach tybetańskich od tych, którzy po raz pierwszy widzieli te zwierzęta wiele wieków temu, były niepochlebne. Współcześni ludzie mają inne zdanie, podziwiając wyjątkowe psy. Jednak wśród tych, którzy w starożytności hodowali mastify, szczery podziw i miłość budziły także psy. Uważa się, że na przykład asyryjski władca Aszurbanapal był wielkim kochankiemmastify. Legendy mówią, że miał niezliczoną ilość zwierząt tej rasy. Ze źródeł historycznych można przypuszczać, że mastify były niezwykle powszechne nie tylko w Asyrii, ale także wśród Babilończyków.

Niektórzy kynolodzy są przekonani, że mastify pojawiły się w Tybecie, inni uważają, że psy pojawiły się po raz pierwszy w Chinach, w części przylegającej na wschód od rosyjskiej Syberii. To prawda, że taka teoria ma minimum wzmocnień, dlatego środowisko naukowe traktuje ją z niechęcią. Ale cechy tego, co wydarzyło się w XX wieku, są dobrze znane. Chińskie wojsko zaatakowało Tybet i stosunkowo skutecznie podbiło nowe terytoria, ale po prostu nie miało wystarczającej ilości jedzenia, aby nakarmić mastify - te zwierzęta są duże i wymagają dużo jedzenia. Z tego powodu rasa prawie zniknęła z powierzchni ziemi. Swój wkład wniósł nepalski władca Mahendra - uratował mastify, zainicjował program hodowlany i przeznaczył na niego fundusze, mimo biedy kraju. W dzisiejszych czasach miłość do mastifów w dużej mierze rozprzestrzenia się po świecie dzięki turystom, którzy odwiedzili Nepal i zakochali się w pięknych zwierzętach, zapragnęli mieć to samo. Wiadomo, że Mastif Tybetański powrócił na ziemie chińskie w 2005 roku. W tym roku uchwalono prawo zezwalające na trzymanie psów tej odmiany w domu.

Piękne i imponujące

Jak wynika z uzupełnionych opisów fotograficznych rasy, Mastif Tybetański to piękne, nienagannie zbudowane zwierzę, które nie tylko będzie strzegło domu i wiernie służyło właścicielowi, ale także stanie się źródłem estetycznej przyjemności. To prawda, wybierając towarzysza, musisz rozsądnie ocenić liczne zdjęcia. Musisz kilka razy dokładnie przemyśleć, ile dana osoba jest w stanie zdobyć naprawdę duże zwierzę. Nie mniej odpowiedzialnie wybieraj hodowcę, aby wejść w posiadanie zdrowego zwierzęcia czystej krwi. Konieczne jest zabranie zwierząt tylko z dobrego żłobka.

Szczenięta tej rasy zarówno na zdjęciach, jak iw życiu przyciągają uwagę swoim urokiem. To niesamowite, urocze, wyjątkowo urocze zwierzęta. Z wiekiem tracą dziecinny urok, stają się surowi i poważni. Z zewnątrz czujesz do nich podziw i szacunek. Nie jest to zaskakujące, ponieważ mastif jest jedną z największych ras wśród wszystkich psów znanych współczesnemu człowiekowi.

Czas biegnie - zwierzę rośnie

Jak mówią załączone opisy rasy na zdjęciach, Mastif Tybetański jest jednym z psów, które dojrzewają stosunkowo wolno. Dzieje się tak dopiero w wieku dwóch lat. Możesz mówić o tym, jak duże zwierzę urosło po ukończeniu trzech, a nawet czterech lat. Przeciętny wzrost samca to 66 cm, samica o 5 cm mniej. Dorosły samiec waży około 72-80 kg. Kawałki damskie są nieco lżejsze - 60-75 kg.

Czasami mastify rodzą się bardzo duże. Z wiekiem taki pies może ważyć 90 kg. Jego waga może sięgać nawet 100 kg. Z oficjalnie zarejestrowanych informacji wiadomo, że najcięższy mastif mierzony przez człowieka w stosunkowo niedawnych czasach ważył 110 kg. Niektóre publikacje prasowe donoszą o jeszcze większych zwierzętach, ale doświadczeni hodowcy nie zawsze wierzą w takie doniesienia, bez dokładnego potwierdzenia ich prawdziwości, a także rodowodu zwierzęcia. Jednak w każdej z opcji potencjalny właściciel musi zrozumieć: to naprawdę bardzo duże zwierzę, co oznacza, że musisz dwa razy pomyśleć, aby je zdobyć. Szczególną uwagę trzeba będzie zwrócić na karmienie - tak duże zwierzę potrzebuje dużej ilości wysokiej jakości karmy.

Czy powinienem to zakończyć?

Jak można wywnioskować z recenzji zawierających opis rasy, Mastif Tybetański wzbudza u swoich właścicieli podziw, dumę i miłość. Jednocześnie wielu dostrzega złożoność jego treści. Zwierzę potrzebuje obfitości wysokiej jakości pożywienia i dość dużej ilości aktywności fizycznej. Mastify są podatne na poważne choroby. Żywotność zwierzęcia wynosi około 15 lat i bardzo trudno jest rozstać się z tak dużym psem, który faktycznie staje się członkiem rodziny. Oddzielnie zanotuj aktywność psa. Czasami mastify są zabawne, a nawet niespokojne, a meble w domu mogą na tym ucierpieć (jeśli zwierzę jest trzymane w mieszkaniu ludzkim). Do hodowli w mieszkaniu takie psy kategorycznie nie są zalecane.

Osobowość zwierząt

Poświęcone charakterowi rasy opisy mastifa tybetańskiego dają szczegółowe wyobrażenie o tym, jak zachowuje się tak duża, niesamowita bestia. Wiadomo, że jest to pies wyrozumiały, mocno przywiązany do człowieka i kochający swojego pana. Mastif odnosi się doliczba szczególnie tolerancyjnych odmian. Przez długie setki i tysiące lat, blisko człowieka, takie zwierzę nauczyło się doskonale rozumieć ludzką naturę. Jednocześnie mastif nie zna strachu i jest gotów za wszelką cenę wiernie chronić swojego pana. To bardzo duże zwierzę, które nigdy nie rzuci się na właściciela, ale poświęci swoje życie, aby uratować go przed zagrożeniem.

Jednak wielu hodowców zwraca uwagę: charakter mastifa tybetańskiego nie zawsze jest przedstawiany wystarczająco szczegółowo w opisach rasy. Inni uważają, że bestia jest zbyt deifikowana. W rzeczywistości mastif jest zwierzęciem, którego charakter, choć dobry, jest wyraźny. To niezwykle lojalny towarzysz, który uwielbia być blisko właściciela, ale nie jest skłonny do posłuszeństwa od pierwszego słowa. Im większe zaufanie zwierzęcia do swojej słuszności, tym większe prawdopodobieństwo, że pies nie będzie posłuszny właścicielowi. Rasa jest uważana za upartą i słynie z niezależności. Mastify są zaskakująco inteligentne, mają wyraźną świadomość własnej godności. Takie zwierzę oczekuje, że będzie traktowane na równi. Postrzeganie psa jako zwykłego zwierzaka to kluczowy błąd właściciela budującego relację z mastiffem.

Charakter: niuanse

Jak widać z opisów rasy ze zdjęciami poświęconymi odmianom mastifów tybetańskich, zwierzę należące do tego rodzaju ma tendencję do zadowolenia ukochanej osoby. Jednocześnie zauważa się, że mastify lubią tworzyć własne plany. Właściciel może prosi psa, żeby coś zrobiłznajdzie się w sytuacji, w której trzeba mu o tym ciągle przypominać, bo jego ukochany pies nagle, zamiast wykonać zadanie, udaje się gdzieś, gdzie interesuje go tu i teraz. Jednak pomimo takiej niezależności mastif jest spokojną rasą. Jeśli potrzeby zwierzęcia zostaną zaspokojone, jeśli warunki bytowe są normalne, sąsiedzi prawdopodobnie nawet nie zauważą, że w domu pojawił się strażnik. Ale jeśli zostawisz psa przyzwyczajonego do ludzkiego domu, aby spędzić noc na ulicy, zacznie szczekać i nie przestanie, dopóki nie postawi na swoim.

Jeśli dom ma podwórko, jeśli zamierzasz zdobyć mastiffa, musisz sprawdzić wszystkie ogrodzenia. Jeśli płot jest niski, pies może się po nim wspiąć. Jak mówią opisy ilustrowane zdjęciami, Mastif Tybetański to rasa psa wymagająca uwagi właściciela. Nie uda się wypuścić zwierzęcia na podwórko i po prostu o tym zapomnieć. Taki pies potrzebuje osoby i wymaga komunikacji. Jeśli właściciel zaniedbuje zwierzę, nabiera ono złych nawyków. Z pewnością pies będzie dużo kopał. Co więcej, mastif może stać się agresywny. Pies dobrze wyhodowany jest tolerancyjny dla małych dzieci i najlepiej radzi sobie z tymi, z którymi sam dorasta. Jednak na ogół eksperci ostrzegają przed wprowadzeniem mastiffa do rodziny, jeśli są dzieci lub planuje się uzupełnienie w przyszłości. Aktywne zabawy dla dzieci, krzyki mogą być odbierane przez psa jako agresywne przejawy. Możliwe, że mastif będzie próbował uniemożliwić dziecku zabawę z rówieśnikami.

Terytorium i socjalizacja

Jak zrozumieć uzupełnione opisy zdjęć rasy psów tybetańskichMastif to rasa, która bardzo poważnie traktuje swój wrodzony nawyk pilnowania. Terytorialność może dotyczyć wszystkich osób mieszkających z psem w tym samym domu. Jeśli właściciel często zaprasza gości, jeśli jest osobą towarzyską, kochającą hałaśliwe firmy, powinien powstrzymać się od wyboru mastiffa. Pies prawdopodobnie będzie próbował ograniczyć liczbę osób w domu.

Jedną z ważnych cech wychowywania psa jest jego socjalizacja. Aby odniosło sukces, właściciel powinien stale spędzać czas ze zwierzęciem na ulicy. Mastify są zabierane na spacery po parkach. Mogą towarzyszyć właścicielowi w zwiedzaniu sklepu i każdego innego miejsca, w którym można zabrać bestię ze sobą bez łamania prawa i przepisów. Konieczne jest umożliwienie zwierzęciu poznania różnych osób, dokładnie kontrolując proces. Większość mastifów obawia się obcych. Jeśli zwierzę nie chce poznać żadnej osoby, musisz chronić go przed uwagą nieprzyjemnej osoby. Mastify mają silną intuicję, zwłaszcza jeśli chodzi o ludzi. Jeśli pies z jakiegoś powodu źle traktuje daną osobę, jest to prawie niemożliwe.

Kocham spacery

Według doświadczonych hodowców psów, jeśli właściciel spaceruje z mastiffem, powinien starannie wybierać trasy. Musisz je ciągle zmieniać. Jeśli miejsce stanie się zbyt znajome dla mastiffa, zacznie postrzegać terytorium jako własne.

Należy zauważyć, że taka bestia jest idealna dla kogoś, kto posiadawłasny duży dom i działkę obok. Jak można wywnioskować z negatywnych opinii na temat mastifów tybetańskich, opis rasy w tym aspekcie nie kłamie - utrzymanie psa na małej powierzchni jest prawie niemożliwe, zwłaszcza gdy właściciel praktycznie nie ma czasu na spacery z nim. Chociaż zwierzę znane jest ze swoich doskonałych cech charakteru, lojalności i oddania, nie każdemu ludzkiemu stylowi życia sprzyja posiadanie tego wspaniałego towarzysza. Planując zakup psa, warto skonsultować się z doświadczonym hodowcą, który zorientuje się, jak mastif wpasuje się w życie i warunki życia rodziny. Jeśli specjalista odradza kupowanie, bez względu na to, jak bardzo chciałbyś mieć własnego mastiffa, lepiej nie zrealizuj tego pomysłu.

Zdrowie i życie

Jak widać z opisów rasy poświęconej mastifom tybetańskim, rozmiar tego psa jest dość duży - co najmniej 60 cm wzrostu, co najmniej 65 kg wagi. Te cechy dodatku nakładają pewne ograniczenia na żywienie i utrzymanie zwierzęcia, a także wyjaśniają, dlaczego mastif cierpi na niektóre choroby częściej niż inne. Hodowcy mówią o dwóch kluczowych wskaźnikach zdrowia: stanie szkieletu i aparatu więzadłowego. Do dwóch, czasem trzech lat pies aktywnie rośnie i rozwija się, szybko przybierając na wadze. Dla tej rasy bardzo ważna jest zbilansowana dieta, zapewniająca wystarczającą ilość wapnia, fosforu i białka. Eksperci doradzają wybór specjalistycznych pasz stworzonych dla szczególnie dużych ras. To prawda, że są wartesą dość drogie. W sprzedaży pokarm dla ras olbrzymich, osobników do drugiego roku życia i po dwóch latach. Preferowane są te opcje, które są wzbogacone łatwo przyswajalnym białkiem.

Aby zwierzę było zdrowe, musi dużo się ruszać. Codziennie musisz spacerować z psem przez co najmniej dwie godziny, a najlepiej pełne trzy. Mastify nie boją się zimna i mrozu, co oznacza, że w zimie spacery powinny być tak długie, jak w pogodny letni dzień.

Dzień po dniu: nastrój i życie

Można zakończyć przestudiowanie załączonych opisów fotograficznych rasy: charakter mastifa tybetańskiego jest przyjemny, ale ma swoje własne cechy. To spokojne zwierzę, które będzie doskonałym towarzyszem właściciela, jeśli zostanie odpowiednio wyszkolone. Jak mówią ilustrowane opisy zdjęć mastifów tybetańskich, każda duża rasa zdecydowanie potrzebuje treningu, mastif nie będzie wyjątkiem. Zadaniem właściciela jest nauczenie się perfekcyjnego kontrolowania zachowania psa. Jest to realizowane na etapie dorastania zwierzęcia.

Wychowując psa, musisz wziąć pod uwagę jego wielkość, charakter i siłę zwierzęcia. Należy jak najbardziej uważać na to, jak kształtuje się zachowanie i charakter zwierzęcia. Nawiasem mówiąc, ta szczególna uwaga skupia się w prawie każdym materiale poświęconym opisowi natury, cechom rasy. Mastify tybetańskie to psy, których bicie jest surowo zabronione, karane brakiem jedzenia lub wody. Jedynym sposobem na wychowanie dużego zwierzęcia jest bycie cierpliwym, kochającym, taktownym. Możesz zwrócić się do doświadczonych przewodników psów, którzy pomogątrenuj zwierzę.

Codzienna pielęgnacja

Dając wyobrażenie (ze zdjęcia) o wielkości mastifów tybetańskich, opisy rasy pozwalają zrozumieć, jak ważna jest ciągła opieka nad zwierzęciem. Jednak codzienna pielęgnacja jest znacznie prostsza niż w przypadku innych dużych odmian. Ważne jest, aby zapewnić psu możliwość kąpieli, gdy jest ciepło. Średnio jest to potrzebne cztery razy w roku. Jak mówią opisy ze zdjęcia, postać mastifa tybetańskiego jest elastyczna i towarzyska. Hodowcy mówią o konieczności ciągłego czesania zwierzęcia - przynajmniej raz w tygodniu. Właściciele zauważają, że ze względu na charakter psa zabieg ten jest przyjemny i sprawia przyjemność zarówno osobie, jak i psu.