Rodzaje in vitro: opis i charakterystyka

2024 Autor: Priscilla Miln | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-18 07:47

W życiu są różne sytuacje. Zdarza się, że u małżeństwa diagnozuje się jakiś czynnik niepłodności, a jedyną metodą poczęcia dziecka jest zapłodnienie in vitro, przeprowadzane ściśle według protokołu. Co to jest?

Protokół IVF

Jest to program przygotowawczy dla kobiety do otrzymania jaja, a następnie przeniesienia zarodka. Technika ta składa się z następujących manipulacji: stymulacja jajników, nakłucie pęcherzyka, transfer zarodka, hormonalne wspomaganie przeszczepu, kontrolny test ciążowy. Wzrost pęcherzyków jest kontrolowany przez badanie ultrasonograficzne jajników. Obecnie istnieją różne rodzaje protokołów IVF, zarówno naturalnych, jak i stymulowanych.

Rodzaje sztucznej inseminacji

Rozróżnij protokoły in vitro stymulowane i naturalne. Stymulowany typ IVF składa się z dwóch odmian: krótkiej i długiej. Ponadto nadal istnieje krioprotokół, protokół naturalnego cyklu i japoński protokół IVF. Możemy śmiało stwierdzić, że istnieją różne rodzaje IVF.

A co z naturalnym zapłodnieniem in vitro?

W naturalnym zapłodnieniu in vitro stosowanie środków hormonalnych odbywa się na etapie „wszczepiania” zarodków. Innymi słowy, toodbywa się dopiero po przeszczepie i tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Główną zaletą tego typu IVF jest to, że ze względu na brak dużej ilości leków zmniejsza się nacisk na organizm. Są też wady tej techniki - niski odsetek długo oczekiwanej ciąży.

Statystyki mówią, że przy stymulowanym zapłodnieniu in vitro ciąża występuje w 25% przypadków, ale w naturalnym - tylko 12-14%. Wszystko przez to, że trudno wyliczyć odpowiedni dzień na przeszczep i stworzyć do tego komfortowe warunki. Lekarze mogą łatwo popełnić błąd w obliczeniach, a w końcu okaże się, że transfer zarodka odbył się w złym czasie i ciąża nie nastąpi.

Stymulowany wygląd in vitro

Indukowane zapłodnienie in vitro daje większe szanse na poczęcie dzięki zastosowaniu terapii hormonalnej. Przy obliczaniu dnia owulacji lekarz prawie nigdy nie popełnia błędów.

Stymulowany typ IVF dzieli się na następujące podtypy:

• Długie.
• Krótki.
• Japoński.
• Protokół przy użyciu kriokonserwacji.

Co to za podgatunki? Przeanalizujmy bardziej szczegółowo cechy typów in vitro.

Długi protokół

Zaprezentowany typ protokołu IVF jest najbardziej produktywny i to on w większości przypadków daje pozytywne wyniki. Wszystko dzięki temu, że pacjentka jest długo i starannie przygotowywana oraz pod ścisłą obserwacją pod kątem zapłodnionych jaj.

Protokół trwa od czterdziestu do pięćdziesięciu dni. to jedennajdłuższych protokołów. Dlaczego akurat daje dobre rezultaty? To proste, aby zwiększyć szanse na zajście w ciążę, pobiera się jak najwięcej jaj. Za pomocą długiego protokołu można uzyskać około dwudziestu rodzajów zarodków w IVF. Umożliwi to specjalistom dokonanie starannej selekcji jaj i rozpoczęcie zapłodnienia, jednak wiele nie świadczy o jakości. Aby przygotować jak najwięcej jaj do zapłodnienia, potrzebna będzie dobra terapia hormonalna, która zawsze będzie dobierana indywidualnie.

Zazwyczaj długi protokół zapłodnienia in vitro jest zalecany dla:

• mięśniak;
• endometrioza;
• niepłodność spowodowana nadwagą;
• hiperandrogenizm;
• brak poczęcia dziecka podczas krótkiego zabiegu zapłodnienia in vitro.

Początkowy etap długiego zapłodnienia in vitro następuje około dwudziestego piątego dnia cyklu. W tym czasie przepisywane są leki, które „wyłączą” naturalną produkcję hormonów i „kontrolują” jajniki. W połowie cyklu (czyli około dwudziestego dnia lub nieco wcześniej) leki całkowicie blokują funkcje przysadki mózgowej i rozpoczyna się drugi etap sztucznego zapłodnienia. Trzeciego lub szóstego dnia cyklu rozpoczyna się superowulacja, co oznacza, że nadszedł czas na przyjęcie środka stymulującego aktywny wzrost pęcherzyka.

W naturalnych warunkach kobiece ciało może wytwarzać tylko jeden pęcherzyk, ale silna terapia może zwiększyć tę liczbę dziesięciokrotnie. W dwudziestym drugim dniu następuje w przybliżeniu przebicie jaj, po czym są one zapłodnione isą przenoszone do jamy macicy. Aby ciąża nadal występowała, lekarze przepisują pacjentce specjalną terapię hormonalną opartą na progesteronie. Po tygodniu lub dwóch, za pomocą analizy kontrolnej, lekarz będzie mógł dokładnie powiedzieć, co dało IVF - pozytywne wyniki lub negatywne.

Ta technika jest bardzo wydajna, ale ma też wadę – wysokie ryzyko rozwoju OHSS. Ten stan jest niezwykle niebezpieczny dla kobiety i może negatywnie wpłynąć na rozwój i powstawanie zarodka.

Krótki protokół

Ten typ protokołu nie jest tak skuteczny jak ten długi. Wszystko dzięki temu, że nie przeprowadza się fazy naprawczej, co oznacza ilość i jakość jaj uzyskanych po nakłuciu.

Pierwszy etap krótkiego protokołu jest przeprowadzany w trzecim dniu cyklu menstruacyjnego, natychmiast przepisywane są leki stymulujące czynność jajników. Po zażyciu leku lekarze przepisują gonadotropiny, będą musieli być pijani przez kilka tygodni. Następnie musisz wypić środki, aby aktywować owulację, a mieszki włosowe zostaną przebite, wtedy wykonywane są wszystkie te same manipulacje, co przy długim protokole IVF.

Opis typu IVF krótkiego przewodu warto przeczytać dla kobiet:

• którzy mają ponad trzydzieści pięć lat;
• z normalną czynnością jajników;
• których długi protokół zapłodnienia in vitro nie przyniósł oczekiwanych rezultatów.

Główną zaletą tej techniki, w porównaniu z długim zapłodnieniem in vitro, jest niskie ryzyko rozwoju OHSS. TrwaIVF przez cztery tygodnie, nie mniej. Wadą tej techniki jest niski odsetek pozytywnych wyników.

Krioprotokół i protokół japoński

Japoński protokół to najbezpieczniejsza metoda sztucznego zapłodnienia. Wszystko dzięki temu, że stosuje się minimalną ilość środków hormonalnych. Najważniejsza jest tutaj nie liczba mieszków włosowych, ale ich jakość. Często podczas podobnej techniki zarodki są zamrażane przed przeszczepem, a dopiero potem przeszczepiane w najlepszym momencie.

Główną wadą tej techniki jest niska zdolność zarodków do podziału i dalszego rozwoju po rozmrożeniu. Ciąża występuje tylko w dziesięciu procentach przypadków. To samo dotyczy krioprotokołu. Główną zaletą tych metod jest to, że zarodki można zamrozić na każdym etapie rozwoju, a następnie wykorzystać je w najlepszym momencie.

Pomyślne protokoły zapłodnienia in vitro

Każdy rodzaj in vitro ma przeciwwskazania. Skóra, narządy i wszystko inne może zostać poważnie naruszone, a ciąża może nie wystąpić, więc wystarczy zaufać zaufanemu lekarzowi. Weźmie pod uwagę indywidualne cechy każdego pacjenta, rozważy zestaw danych i na ich podstawie opracuje najbardziej udany schemat. Dlatego nie można od razu powiedzieć, który rodzaj IVF jest najbardziej udany i najlepszy w konkretnym przypadku. Wszystkie udane protokoły zapłodnienia in vitro są wybierane kompetentnie i odpowiedzialnie, więc poszukaj w tym celu dobrego lekarza.

Statystyki różnych metod

Światowe statystyki protokołów IVF wykazały, że najlepsze wyniki osiągają wiodące kliniki, które posiadają cały sprzęt niezbędny do zabiegów, a lekarze mają duże doświadczenie praktyczne. Pozytywne wyniki można osiągnąć średnio w trzydziestu procentach przypadków, a to całkiem sporo.

Jeśli stosujesz standardową metodę, ciąża występuje w około trzydziestu sześciu procentach przypadków. Jeśli krioprotokół – w 26 procentach przypadków, protokół japoński działał lepiej – w 42 procentach, ale zarodki dawcy prowadzą do ciąży w 45 procentach przypadków.

Jak wybrać protokół?

Z reguły decyzję o zastosowaniu protokołu IVF podejmuje sam lekarz-reproduktolog, małżonkowie nie mogą sami wybrać techniki. Wszystko przez to, że lekarz będzie musiał wziąć pod uwagę wiele różnych czynników: wiek, przyczyny niepłodności, reakcję kobiecego organizmu na leki, wyniki nieudanych prób, możliwości finansowe pary. Lekarz przeprowadzi pełne badanie w celu określenia wszystkich istniejących chorób, ustalenia problemów, które mogą mieć wpływ na ciążę. Po otrzymaniu wszystkich niezbędnych wyników specjalista określi metodę sztucznego unasienniania.

Najbardziej budżetowe metody są japońskie, ultrakrótkie i naturalne. Wszystko dzięki temu, że prezentowane metody wykorzystują niewielką ilość leków.

Mała zalecenie: jeśli nie masz żadnych problemów zdrowotnych, najlepiej użyć protokołu IVF, gdynaturalny cykl. Jeśli to nie pomoże w rozwiązaniu problemu, możesz skorzystać z innych metod, jednak najpierw musisz ustalić przyczynę, dla której ciąża nie wystąpiła, aby w przyszłości uniknąć negatywnych skutków.

W Rosji jest ponad milion par, które nie mogą mieć dzieci z powodu niedoskonałego stanu zdrowia. Leczenie farmakologiczne w niektórych przypadkach nie przynosi odpowiedniego rezultatu, dlatego wielu jest zmuszonych do skorzystania z programu zapłodnienia pozaustrojowego. Jest to jedyna opcja dla niektórych par, które chcą mieć własne dzieci, ale nie robią tego z różnych powodów.

Zapłodnienie in vitro to wyjątkowa okazja do posiadania dzieci dla rodzin, które nie były w stanie zrobić tego samodzielnie. Bądź odpowiedzialny w wyborze kliniki i lekarza, ponieważ każdy rodzaj zapłodnienia in vitro będzie wymagał profesjonalisty na najwyższym poziomie.